Author: admin

Ер урьдаас үйлдсэн буян, хилэнцийн ач үр нэхэгддэг

Ихэрхүү сэтгэлийн буян эвдэрдэг

Егүүтгэл үгүй сайн сэтгэл барьвал түүний буян өсдөг

Ерөнхий лүгээ дасвал түүний үг цовоо болдог

Харам сэтгэлээр эд малыг их болгодоггүй

Хааж хадгалахаар явбал их болдог

Хатуу ширүүн үгээр амьтныг үл айлгадаг

Ханх (санаа ханах) мэт аашаар айлгадаг

Олон үг хэлснээр үл гардаг

Онож ганц хоёр хэлбэл дуу үл гардаг

Ухамсаргүй үгээ олтговол хойно гэмшил болдог

Улам сэрж хэлбэл цэцэн болдог

Гайхагдъя гэж хүнд зөв буруу хэлж явсаар хүнд мэдэгддэг

Ганц нэг хэлж суувал оновчтой болдог

Хай эс мэдэв хэмээн хүн үгийг явуулбал өгүүлдэг

Хамгийг мэдэх хэмээн урьд өгүүлбэл гэнэддэг

Хүний гар дахийг авъя гэж явтлаа

Харин өөрийн гар дахь эд малаа алддаг

Хүчирхэж амьтныг алъя гэж явтал

Харин өөрийн амь нь тасардаг

Хөнөөн хорлох сэтгэлийг эс тавьбал

Өөрт хол болдог

Хүндэрхэж ихэрхэн явбал

Хөнгөн болдог

Олон эрдмийн нэрийг мэдсэнээр

Хамагт үл өргөгддөг

Онож ганц бодь сэтгэлийн залгамж эс тасалбал

Ертөнцөд тахигддаг

Онц бусдын хэлснээр хүнийг үл эзэлдэг

Улам өөрийн явдлаа зөв явбал хамгийг эзэлдэг

Мэднэ хэмээн өөрийн биеэ ганцаар магтвал

Олны дэргэд гутдаг

Мэргэдийн зарлигийг олонтоо сонсвол

Газар бүхэнд гайхагддаг

Мэдлэггүй хүнээр төрийг бариулбал олон иргэд гутдаг

Мэдэгч сайн хүн төрийн үг хэлбэл олноо зохирдог

Сэтгэлийн хороор олон эм авсан хүн

Эм муу жидүгээр болбол санаа удалгүй зовдог

Шинжилж ганцтай ханилсан хүний сэтгэл амардаг

Шалгаж ийнхүү хэлэгч мэргэдийн зарлигийг эс сонсвол тэнэг болдог

Энэ үгийг эс орхивол ядам сахиусан баясдаг

 

 

 

 

 

Урьд хэлсэн үгээ мартагч хүн олонд итгэлгүй болдог

Онц үгээ буцаан мэлзэгч хүн хамагт жигшигддэг.

Олонтоо муу хийсэн хүнийг хойно үл мартдаг

Үлэмж тус хийсэн хүнийг үргэлж санадаг

Зовохын цагт тус эс хийсэн хүнийг хойно үл мартдаг

Зохиж сайтар ханилсан хүн хүндлэгддэг

Залуу, сайн хийсэн хүнд янагладаг

Зөв буруу хоёрыг эс мэдсэн хүн дэмий хэлдэг.

Өлсөхүй, умдаашихуйд тусалсан хүнийг үл мартдаг.

Үнэхээр сайн хийсэн хүнтэй харин атаархдаг

Үлэмж мэдэх мэргэд нь урьдынхаа үгээ үл мартдаг

Үл мэдэх хүн нь хойт үгээ эрдэм болгодог.

Гэнэн хүн урьдаар хэлж, үгээр ороогддог.

Гэмт хүн арга үүсгэж, үнэн худал өгүүлдэг

Хэдэр хүн сайн, мууг ялгалгүй дайрч дорддог

Хэлэлцэх үгэнд дуртай хүн түргэн үл салдаг

Олон үгт хүнийг яаралтай үйлэнд зарвал хожимддог

Омогт ихсийн дэргэд суувал зэмлэгддэг

Худал хэлж цэцэн үл болдог

Хулгай хийж баатар үл болдог

Хуурмаг хэлж мэргэн үл болдог.

Отыг өдөөх идшээр ооныг үл барьдаг

Огт үгүй хэмээн ам алдаж идсэн үл таргалдаг

Онц барахын урьд үгүй хэмээн худлаар гуйж үл арвиддаг

Олох эер оршиж, хүнээс гуйж,  заахаар хүнийг айлгадаггүй.

 Гэрт үгүй цагт өгөх билээ хэмээн сайхан үг хэлдэг

Хэрэв бий бол дуу үл гардаг

Гэнэтэд түүнээн барвал муу юм хийснээн үл мэддэг

Гэмтэй тэр явдлыг нь санаж, эс өгвөл харин муу хэлдэг

Ганцаар нууж аваачсан идээгээ

Хүн ирвэл нууж орхидог

Харж үзээд мэдвэл харин ичдэг

Харьж очсон хойно их хараадаг.

Сайн идээгээ ёроолд хийж

Зүрхэндээ санадаг

Сайтар хянаж, гадны хүнд үл үзүүлдэг

Санасан хүндээ өчүүхэн барав хэмээн

Хэлж өгдөг

 

 

 Өөрөөсөө харамлаж үрдээ үлдээсэн өлсийг нь, шилтэй архиар солих үрс олон бүү төрөөсөй миний эх оронд. О.Булганхангай

Алтаар биеэ чимсэн хүн хэдий сайхан ч “эрдэмтэй” хүний нүдэнд мал лугаа харагддаг. О.Булганхангай

Би хүн өвс бүхнийг тэжээх монгол үг. О.Булганхангай

Миний мянган шөнийн нойргүйдлийн  манан намайг үхсний дараа чулуун дотроос нэрийг минь ил гаргаж сийлэх бас хайх солиорол ч байж магад. О.Булганхангай

Мөрөөдлийг минь битгий “шатаа” ааваа, би тэгвэл зулын гол болчихно.О.Булганхангай

Байгаль ээжийнхээ хэвлийд мэс засал хийх бус төрийнхөө “хуулинд” оюуны гэрэл асаах цаг болсон. О.Булганхангай

Ухаантай хүмүүс ном бүтээж, бусдад тусалж амьдардаг байхад, тэнэгүүд мөнгө бодож бусдыг хорлож амьдардаг. О.Булганхангай

Төрийн сэнтийд тэнэг хүмүүс их сууваас ард түмний ухааныг “нар” мэт гэрэлтүүлж үл чадна. О.Булганхангай

Архичид шил хөхөж, тахиа шиг орилдог. О.Булганхангай

Үлэг гүрвэлийн ясаа ч хайрла, ирээдүйд биднийг тэжээнэ. О.Булганхангай

Диваажин бол хүн төрөлхтний хүсэж мөрөөддөг цорын ганц махны зоорь. О.Булганхангай

Муу хууль бол мөн чанартаа далайд тавьсан загасны тор. О.Булганхангай

Миний хамгийн хайртай зовлон бол зүгээр суух. О.Булганхангай

Чиний дутагдлуудыг ил хэлдэг хүн бол найз, үл тоомсорлодог нь дайсан чинь. О.Булганхангай

Архичид бол чулуу, хааяа өвс. О.Булганхангай

Ихэнхи хүмүүс өөрсдийнхөө бүтээсэн хоронд хордож, авсанд үхдэг. О.Булганхангй

Төрийн түшээд ард түмнээ идэж, бид тэднээс хоолоо гуйж идэх нь “хаант”төрийн хаяаны боолтой төстэй. О.Булгнхангай

Тэвчээргүй хүний үйлдэл нь нэг модны үндсийг мянган газарт суулгах гэж оролдохтой адил. О.Булганхангай

Танихгүй хүнд сэтгэлээсээ туслах нь хүн төрөлхтнийг амьдын диваажинд хүргэх анхны алхам. О.Булганхангай

Улс төрчдийн ихэнхи нь цус сорогч лугаа амьдардаг. О.Булганхангай

Зүрх сэтгэлээ мартах амархан ч сэрэх нь хэцүү. О.Булганхангай

Та ямар нэг зүйлээс хамааралтай амьдрах нь насан туршийн боолчлол дунд оршино. Ошо

Хүний гүн оюун цаг үеэ дагаж мөхөж, бас боловсорч гэгээрдэг. О.Булганхангай

Миний монголын тэнгэрт харийн шувууд нисэх ёсгүй. О.Булганхангай

Хүн төрөлхтнийг гэгээрүүлэх монголын үрсийн номын “ботиор”  төрд суусан ноёдууд мөнгөний шорон барьж байна. О.Булганхангай

Байгаль ээжийн минь ариун хэвлийг харийн шувууд тоншоод дууслаа “бид” сэрэх цаг болсон. О.Булганхангай

 Миний ээжийн ариун хэвлийг сүнсээ мартсан хайр сэтгэлгүй алтан гахайнууд хадарч дууслаа. О.Булганхангай

Дэлхий дээр амьдарч буй бид арьс өнгө, хэлбэр төрөх нь нэг ижил байсан бол “эрүүл” хүн төрөхгүй байсан.О.Булганхангай

Ухаантай хүмүүсийг тэнэг,тэнэг хүмүүсийг араатан болгодог зүйл бол мөнгө. О.Булганхангай

Энэ ертөнцийн хамгийн аймшигтай амьдын үхэл бол оюун санааны ядуурал. О.Булганхангай

Хүн төрөлхтөн нэг хэлээр ярьдаг байсан бол “хорин нэгдүгээр” зуунд амьтны хэлээр ярьж байх байсан.О.Булганхангай

Хүний эрхшээлд амьдарснаас сайн дэглэмтэй шоронд амьдарсан нь дээр. О.Булганхангй

Эрх мэдэл байгаа газар хүнд суртал, шудрага бус явдал үхэл мэт дагалдаж явдаг. О.Булганхангай

Хүн гэдэг олон төрдөг ч ухаантай нь нэн ховор ядаж зарим нь “мал” болж төрөхгүй. О.Булганхангай

Толгойны үс шиг хэдэн модондоо мэс засал бүү хий, ирээдүйд олон хүний толгой амьдаараа авсандаа орох болно. О.Булганхангай

Ихэнхи хүмүүс нохой шиг хуцаж, илжиг лугаа амьдардаг. О.Булганхангай

Үг бүрийг минь давтдаг найзаар би яах билээ, үүнийг цуурай ч хийж чадна. О.Булганхангай

Монголын “төр” мөнгөн толгойтой алтан биетэй махан сүнсээр дүүрчээ. О.Булганхангай

Хүн үнэнч байх тусмаа тэнэг хүмүүсийн нүдэнд шудрага бус харагддаг.О.Булганхангай

Үхэж “би” сүнс болсон ч миний үг хүмүүсийн зүрхэнд амьдарсаар байх болно. О.Булганхангй

Ер нь хүний аяг авир түүний зүрх сэтгэл хэр уудам бэ? Гэдгээр л тодорхойлогддог. О.Булганхангай

Хэлэх санааныхаа чухлыг эртнээс бүү тодорхойл. О.Булганхангй

Эх хэлээ мартсан хүний зүрх сэтгэлд, эх орноо гэх бодол хэзээ ч байдаггүй. О.Булганхангай

Инээмсэглэл бол аз жаргалын үнэгүй эм. О.Булганхангай

Тэчээргүй хүний үйлдэл нь сумтай буутай адил. О.Булганхангай

Мянган зурмал лам нараас нэг сайн “эмч” дээр, мянган мунхаг сэхээтнээс нэг сайн “сэтгүүлч”дээр. О.Булганхангай

Өнөөгийн төр улс бол амьд голтой “алтан гурвалжин”  бизнесийн байгууллага-нам-төр түмнээ шатаах мөхлийн зам. О.Булганхангай

Амьдралын логик-Хүн бол хөдөлмөр бол бүтээл бол сайхан амьдрал бол аз жаргал бол хайр бол амьдын диваажин-Амьдрал бол үхлийн өмнөх тэмцэл…О.Булганхангай

Байгаль ээжийн логик-Модгүй бол усгүй бол хөрсгүй бол өвсгүй бол малгүй бол монгол үгүй-Ус бол амьдрал…О.Булганхангай

Залхуу хүнд толгойтой үс нь ч хүнд юм шиг санагддаг. О.Булганхангай

Хүмүүс дотоод ба гадаад айдсаа дарахын тулд махан биетэй үхмэл амьтдыг “бурхад” гэж шүтдэг нь нэн харамсалтай. О.Булганхангай

Цагаа олоогүй инээд түр зуурын солиорол. О.Булганхангай

Хатуу үгний далд утга нь үнэн, хайр хоёрт оршдог. О.Булганхангай

Анхаарал бол хүнд заяасан амьдралын гол шатахуун. О.Булганхангай

Бүжиг бол сэтгэлийн толь. О.Булганхангй

Ижий минь зүрх сэтгэлд бурхад оршдог болохоор, хүү нь тандаа залбирч явдаг. О.Булганхангай

Өөрийгөө хөдөлгөх шатахууныг өөртөө л та хийхгүй бол, өөр хэн ч танд хийхгүй. О.Булганхангай

Агуу амьрал гэж үгүй, агуу хүн л гэж байдаг. О.Булганхангай

Утгагүй амьдрал гэж үгүй, түүнийг хүмүүс л утгагүй болгодог, амьдрал бол хамгийн шудрага. О.Булганхангай

Ганц олдох бүхнээ хайрла. Д.Цэрэнбат

Хэнд ч бүү муу сана хэн нэгэн таныг сайн санаж яваа. О. Булганхангай

Итгэлгүй хүний зүрх сэтгэлд үргэлж хуурамч зан нуугдаж байдаг. О.Булганхангай

Нойргүй хоносон шөнө бүхэн надад аз жаргал бэлэглэдэг. О.Булганхангай

Ганцхан заяах амьдралаа ойлго. О.Булганхангай

Хүмүүсээ алтыг бүү шүт, хүн хүнээ л шүтэж амьдар. О.Булганхангай

Цаг бол үхэл. О.Булганхангай

Хамгийн ховор эрдэнэ хогон дотор л нуугдаж байдаг. О.Булганхангай

Бүсгүй хүн намайг үзэн ядахад өөрийгөө би ирлэх шиг болдог. О.Булганхангай

Оюунаа хөгжүүлье гэвэл орчноо байнга соль. О.Булганхангай

Мөрөөдөлдөө үнэнч хүн үргэлж нисч явдаг. О.Булганхангай

Хүнийг хайрлая гэвэл зүгээр л тусал. О.Булганхангай

Миний хамгийн дуртай ажил бол хүн сэрээх. О.Булганхангай

Эмсийн зүрхэнд нэг л эр байдаг, тэр нь буг ч, бурхан ч байж болно. О.Булганхангай

Өвчин туссан үедээ л хүн урт наслахыг хүсдэг. О.Булганхангай

Сэтгэлийн  тэнхээтэй хүний нууц нь их бодож, бага ярихад оршино. О.Булганхангай

Үгнээс гарах энергиэр хүмүүсийг уярааж ч, уйлуулж ч болно. О.Булганхангай

Ухаарлыг олох түлхүүр бол гагцхүү эргэцүүлж бодоход оршдог. О.Булганхангай

Сэтгэхүй сайтай хүний бодол нь зүүд нойронд нь илэрдэг. О.Булганхангай

Сэтгэлийн тэнхээтэй хүний нууц нь зовлонг танисан сэтгэлд оршино. О.Булганхангай

Хүмүүсийн дургүйг хүргэх түлхүүр бол хайртай зүйлээр нь оролдох. О.Булганхангай

Үгний үнэ цэнэ нь худалдаж болдоггүйд л оршдог. О.Булганхангай

Хувь заяаг өөрчлөх зам нь гагцхүү хүний сэтгэл өөрөө юм. О.Булганхангай

Зэвүүцэл агуулсан хүний зүрх сэтгэл нь буудах гэж онилсон сумнаас ч аюултай. О.Булганхангай

Сэтгэл муутай хүмүүсийн дунд амьдарснаас, сэтгэлээ мөлжиж амьдарсан нь дээр. О.Булганхангай

Зорилго бол хамгийн богино хугацаанд хүслээ биелүүлэх түлхүүр. О.Булганхангай

Мэдээгүй байж итгэдэг тэр зүйл бол гагцхүү хайр юм. О.Булганхангай

Бодолгүй хүн бол мэдлэггүй хүн. О.Булгнахангай

Уучилна гэдэг ухаажихын шинж. О.Булганхангай

Баяр баясгалан гэдэг нь бусдыг ойлгох сэтгэлийн илэрхийлэл. О.Булганхангай

Оюун ухааныг идэх гол зэвсэг бол шунал. О.Булганхангай

Алдаа бол хүнийг хүн болгох хамгийн сайн эм. О.Булганхангай

Анхааралгүй хүн алдаа их гаргадаг. О.Булганхангай

Амьдралын утга учир нь гагцхүү эхийн хайраар л илэрдэг. О.Булганхангай

Алт надад байхгүй гэж бүү уйл, амьдралыг би ойлгохгүй байна гэж уйл. О.Булганхангай

Зовлогоо бүү зовоо, сэтгэлээ л зовоо. О.Булганхангай

Дусал нулимсны үнэ цэнийг ч алтаар бүү соль. О.Булганхангай

Хайр бол аз жаргалын хууль. О.Булганхангай

Сурахгүй бол харахгүйтэй адил. О.Булганхангай

Тэвчээр бол амьсгалах сүүлчийн агаарыг хамт хуваалцах сэтгэлийн тэнхээ. О.Булганхангай

Хором бүрт олдох найз нөхөд гэдэг бол хорин жил ухсан алтнаас ч үиэтэй. О.Булганхангай

Сууж чадахгүй хүн явж чадахгүй. О.Булганхангай

Үхлийн тухай бод, тэгвэл утга учиртай амьдралыг эрт олох болно. О.Булганхангай

Монголчууд үнэгүй юманд дуртай ч, үнэтэй өдрүүдийг үнэгүй өнгөрөөдөг нь тун харамсалтай. О.Булганхангай

Аз жаргалын нууц нь зовлонг танисан сэтгэлд оршдог. О.Булганхангай

Хүсэл бол хүнийг таних хамгийн хялбар толь. О.Булганхангай

Хүмүүст өгөх хамгийн нандин бэлэг бол итгэл. О.Булганхангай

Ашиглаагүй өнгөрөөсөн цаг хугацаа бол хүнийг үхэлд хүргэх хамгийн дөт зам. О.Булганхангай

Бурхадыг таних түлхүүр бол гагцхүү хүнд л заяадаг. О.Булганхангай

Өнөөдөр бол хүнд ахин заяахгүй, энэ өдрийг үхлийн  сүүлчийн өдөр гэж бод, тэгвэл утга учиртай амьдралыг эрт олж харах болно. О.Булганхангай

Энэ ертөнцийн хамгийн ариун зүйл бол эхийн сэтгэл. О.Булганхангай

Хүний хамгийн хайртай зовлон бол залхуурал. О.Булганхангай

Залхуурлын сэдэл нь шалтаг тоочих өвчин. О.Булганхангай

Бүхнийг танихын эхлэл нь өөрийгөө танихаас эхлэлтэй. О.Булганхангай

Хөдөлмөр хийхгүй амьдарч байгаа “хүн” бүхэн ядуурал хэмээх далайд сэлүүргүй аялах завьчин адил. О.Булганхангай

Хаашаа явахаа мэддэг хүнд хорвоо ертөнц зам тавьж өгдөг. О.Булганхангай

Зовлонгоос айж амьд явдаг хүний зүрх сэтгэл нь, амьдаараа авслагдсан байдаг. О.Булганхангай

Итгэл бол таны дотоод зүрх сэтгэлд оршигч үнэн. О.Булганхангай

Оюун ухаан, сэтгэл зүрхийг тэжээгч их хүч бол сүнс юм. О.Булганхангай

Мэргэд хүнийг сургаж, мэдлэг хүнийг номхоруулдаг. О.Булганхангай

Нүд бол зүрхэнд тусах нар. О.Булганхангай

Та бусдад тусал, тэднийг үнэн сэтгэлээсээ хайрла, танд аз жаргал ирэх болно. О.Булганхангай

Үнэний төлөө явж байгаад үхэхээс ч би үл айна. О.Булганхангай

Өөрийгөө би тольдох ч яахав,  өөрийнхөө доторхи толинд л нэг сайн харах юмсан. О.Булганхангай

Хүний төлөө өөрийгөө зориулж амьдарсан тэр л “хүмүүсийг” бурхад гэхэд хэлсдэхгүй. О.Булганхангай

Муу хууль, мөнгө, хамаатан садны хэлхээс нь монголын хөгжлийг идээд дууслаа. О.Булганхангай

Диваажин доторхи “бурхандаа” мэс засал бүү хий бүсгүйчүүдээ, эхийн чинь сүү цусаар уйлах болно. О.Булганхангай

Янхнууд нийгэмд ихсэх нь “төрд” суусан түшээд оюуны ядууралд орсны тод илрэл. О.Булганхангай

Ялалт бол хүнд гэрэл гэгээ бэлэглэгч хүч юм. О.Булганхангай

Шувууд нисэж үл хүрэх газар би тэмүүлж тэнгэр муудаж, шуурга дэгдсэн ч би үл гайхна. О.Булганхангай

Аз жаргалын гал хүнд л заяасан, “гагцхүү” асаах үгүй нь таниас л шалтгаална. О.Булганхангай

 

Мэдлэгийн хур их бууж, хүн бүр ухаарал гэгээрлийн гүнд хүрэх болтугай.

2009 он

 

Зохиолчид, эрдэмтэн багш нар, орчуулагчидын ихэнхи нь ямар нэг ном бичээд түүнийгээ хэвлүүлэх гэхээр мөнгөгүй. Тэгээд ивээн тэтгэгчийн эрэлд гарна. Хугацаа алдана. Хөл хүрэх газраа явж арай гэж ивээн тэтгэгч олж номоо цөөн хувиар хэвлүүлж худалдаанд гаргана. Ном хэвлэсэн зардал дээрээ өчүүхэн ашиг нэмдэг ч хэвлэх зардал их тул ном маань багагүй үнэтэйгээр худалдаанд гарна.

Зарим нэг нь зарагдана. Үлдсэн хэд нь номын дэлгүүрийн тавиур бөглөн эзнээ хүлээнэ. Зарагдсан хэдийг нь хүмүүс дамжуулан уншиж, хэрэгцээ гарвал худалдан авах зардлаас хэд дахин бага үнээр хэсэгчлэн болон бүтнээр нь хувилан олшруулж хууль зөрчиж, зохиогчийн талхнаас хээв нэг хулгай хийж, оюуны бүтээлийг нь парзитлана. Оюуны бүтээл туурвигчдад оюуны бүтээлээ өмчлөх эрх хуулиар олгогдсоор байхад, эрхийг нь хамгаалах эрх зүйн орчин бүрдүүлсээр байхад улс орны хөгжлийн хөдөлгүүр болсон оюуны бүтээл туурвигчдын маань эрх зөрчигдсөөр байна. Тэд маань оюун санааны хувьд дэндүү баян хүмүүс. Харин хүний амьдралын салшгүй хэсэг болсон материаллаг баялагийн хэрэгцээгээ төдийлөн хангаж чадахгүй байна. Тэд маань сайхан амьдрах эрхтэй хүмүүс. Бас ард олныгоо гэгээрүүлж хөгжүүлэх үүрэгтэй хүмүүс. Өнөөдөр тэд маань эрхээ эдлэж чадахгүй бас үүргээ сайн биелүүлж чадахгүй байна.

Энэ нь тэднээс биш, гадаад хүчин зүйлээс шалтгаалж байна. Талх хийж зардаг бизнесмен талх идэж буй хүн бүрийн тоогоор ашгаа олдог. Харин оюуны бүтээл туурвигчид маань бүтээгдэхүүнийхээ онцлогоос шалтгаалж үйлдвэрлэсэн бүтээгдэхүүнийхээ ашгийг бүрэн дүүрэн хүртэж чадахгүй байна. Өөрөөр хэлбэл зохиогчийн бүтээлийг талхтай зүйрлэвэл тэдний талхыг хулгайлж идээд байна. Иймээс тэд өмчлөх эрхээ эдлэж чадахгүй байна. Өнөөдөр зохиогчдын бүтээж буй бүтээгдэхүүн болох номын хэрэглэгчийн 70% орчим болох өсвөр үеийнхэн, оюутан, залуучууд маань ном худалдан авах чадвар муутай. Тиймээс бүтээгдэхүүн болох ном маань яаж борлогдох вэ? Хэрэглэгчид хэрэгцээгээ ямар замаар хангах вэ гэсэн асуулт урган гарна.

Төлбөрийн чадвар муутай хэрэглэгчид маань номыг худалдан авч чадахгүй учраас түүнийг бага зардлаар авах арга хайдаг. Олсон арга нь хууль бус зохиогчийн эрхийг зөрчсөн байдаг. Зохиогчийн бүтээлийг бага зардлаар хувилан олшруулж хэрэгцээгээ хангана. Зарим нэг зальт этгээд ийм эрэлт байгааг овжин ашиглаж, зохиогчийн зөвшөөрөлгүй ном зохиол хувилан олшруулах үйлчилгээ үзүүлж зохиогчийн талхнаас хулгайлна. Мөн бүтээлийг нь хууль бусаар бага зардлаар чанарын шаардлага хангахааргүй түвшинд хэвлэн эх хувилбараас арай бага үнээр борлуулж ашиг олно.

Энэхүү дүр төрх нийгэмд газар авч өнөөдөр хүмүүс түүнийг энгийн байдаг л хууль ёсны үзэгдэл мэтээр ташаа ойлголттой явсаар л байна. Оюуны бүтээл хууль бусаар хэрэглэгчид маань буруу соёлд суралцаж, аливаа юм хэзээ нэг цагт хөгждөг хойно магадгүй хэдэн жилийн дараа оюуны бүтээл хууль бусаар ашиглаж, зохиогчид онц их хэмжээний хохирол учруулсан хэмээн хорих ял авахыг хэн ч хэлж мэдэхгүй. Зохиогчийн эрх зүй өндөр түвшинд хөгжсөн улс оронд ял авах байдаг л үзэгдэл тул манайд байхыг үгүйсгэх аргагүй.

Зохиогчийн бүтээлийг хууль бусаар ашигласан гэж ял хүртэл авахыг бодоход,  хүмүүсийн оюуны хэрэгцээ хязгааргүй бололтой.Энэхүү хэрэгцээг хэн нэгний хууль бус үйлдлээр хангуулахгүй байх арга байна.Хүн ардын оюуны хэрэгцээг оюуны бүтээл үйлдвэрлэгч өөрөө бага зардлаар олон хүнд хүргэх арга байна. Аливаа үйлдвэрлэл үйлчилгээ хөгжих гол нөхцөл бол үйлдвэрлэгч хэрэглэгч хоёр харилцан ашигтай хож /хож гэдэг зарчмаар харилцахад оршино. Оюуны бүтээл үйлдвэрлэгч оюуны бүтээлээ олон хүнд хүргэж, хүн ардаа гэгээрүүлэх үүргээ 100% давуулан биелүүлэх, бас хэрэглэгч бүрийн тоогоор бүтээгдэхүүнээ үнэлүүлж их ашиг олох арга байна.

Миний арга бол номоо цаасан дээр их зардлаар цөөхөн хувь хэвлэж, өчүүхэн ашиг нэмж, оюуны бүтээлээ цөөн хүнд хүргэж бага ашиг олох биш, харин номоо ямар ч зардалгүйгээр найдвартай хамгаалалттай цахим номын хэлбэрт оруулж, олон түмэнд бага зардлаар хүргэх арга юм. Хэвлэсэн номын тоогоор ашгаа олоод өнгөрөх биш хэрэглэгч уншигч бүрийн тоогоор оюуны өмчөө үнэлүүлэх арга юм. Цөөхөн хэдэн номын санд түүх болон хадгалагдах биш, дэлхий даяар хоног бүрийн 24 цагийн турш интернет хэрэглэдэг хүн бүртэй орон зай цаг хугацаанаас үл хамааран хамт байж, таны бүтээлийг ашигласан хэрэглэгч бүрээр үнэлүүлэх арга юм.

МҮОНРТВ-ийн “ЭХ СУРВАЛЖ” нэвтрүүлэг “Хүний хөгжил мөнгө үү? боловсрол уу?” сэдвээр бэлтгэгдсэн бөгөөд Миний бие энэ нэвтрүүлэгт оролцож үзэл бодлоо хуваалцсанаа та бүхэнд хүргэж байна.