Хэний ч юм хацар дээр эрх дураараа уналаа
Хээгүй зан гаргаж талбай бүрийг бүрхлээ
Миний гаран дээр хөлөн дээр хүмүүс амгаланд умбана
Цээжин дээр минь олуулаа цуглан хөгжилдөж байна
Харин нүдэнд минь хэн ч хүрч чадахгүй
Энд чив чимээгүй
Элдэв нүргээн, шуугиан огтоос үгүй
Эгэл даруухан намуухан бүхэн энд тодроно
Эцэс төгсгөлгүй хайр энд л оршино
Эргээд надаас хэн ч булаахгүй миний аз жаргалыг
Гэрэлтэн гялалзах очноос нь хэн бугай ч айдаг
Гэгээвчээрээ харах хүслээ ч нуудаг
Надад л илгээгдсэн энэ нүдийг хэн ч олж харахгүй
Намайг ширтэх мэдрэмжийг хэн ч хэзээ ч амсахгүй
Би хэтэрхий сайхан юм
Яагаад гэвэл би төгс төгөлдөр юм
Яагаад гэвэл би хэзээ ч хувиршгүй цагаахан юм, цагаахан…
2000 он
Энэ цас хайлан одох ч эргээд ирэхдээ энэ л хэвээрээ…
Leave a Reply